Kleszcze, mendy i splatanie

Głaskałem ostatnio psa. Lubi żeby go głaskać, to mu nie żałowałem. Namacałem jednak jakiś wzgórek. Pogrzebałem we włosach i zobaczyłem obrzydliwego kleszcza wbitego w skórę. Bez przekonania zapytałem Jakisia, czy już kiedyś wyciągał kleszcza... Oczywiście nigdy tego nie robił, więc musiałem przełamać własne obrzydzenie i gada wykręcić. Zastanawialiśmy się jak to możliwe, że pies ma kleszcza, skoro jest posmarowany maścią antykleszczową. Okazało się, że był kiedyś smarowany, ale kolejne smarowanie umknęło.

Przypomniało mi to, jak kiedyś bardzo dawno temu poczułem, że coś mi idzie po przedramieniu. Dumnie obwieściłem otaczającemu mnie gronu, że chodzi po mnie kleszcz. Bliższa inspekcja gada dokonana przez doświadczoną cooleżankę była druzgocąca... to była menda, czyli wesz łonowa. Mnie i ZPP wprawiło to w pewien dyskomfort, bo zasadniczo, a nawet bardziej niż zasadniczo sypialiśmy wyłącznie ze sobą, skąd więc menda na mym łonie? Mendy przenoszą się, gdy włosy łonowe się splotą... obrazowo to ujmując. Jakoś nie przypominałem sobie, żeby moje włosy łonowe splotły się z innymi, niż należącymi do ZPP. On też nie miał tego typu rekolekcji. Więc skąd u licha?!

Wyjście znaleźliśmy proste. Ustaliliśmy, że włosów łonowych z cudzymi nie splataliśmy, a wszystkiemu jest winien nasz gospodarz, u którego często bywaliśmy, a który najwyraźniej nieodpowiednio wykonał deratyzację pościeli po swoich osobistych splataniach włosów łonowych.

Po latach zastanawiam się, czy nie znalazłem najwygodniejszego wyjaśnienia, ale niekoniecznie prawdziwego. Obie strony zapewniały o własnej niewinności i splataniu własnych włosów łonowych z jedynie właściwymi włosami łonowymi. No bo, czy łatwo przyznać się do splecenia pozamałżeńskiego, którego mendy są najoczywistszym dowodem?

Z własnego doświadczenia powiem, że takie przyznanie się do łatwych nie należy. Bo co partner na to? Do tego ustalenie prawdy zdaje się niemożliwe. Nie da się dociec, kto splatał włosy łonowe z całkiem obcymi, a kto jest zarażony przez splatanie z partnerem. Można udawać, że nic się nie stało. A może należy poważnie pogadać, czy niewierność w splataniu nie jest efektem jakichś głębszych problemów.

Pozostawiam was z tym zagadnieniem na najbliższe dwa tygodnie dla mnie bez netu, w czasie których będę się poważnie zastanawiał, czy ryzykować splatanie, czy nie. A jak splotę, to śpiesznie wam o tym doniosę po powrocie.