Czerwone skarpetki Blochowiak

Metka ujada

Metka Boska pisze w komentarzu do poprzedniej notki:
(…) Teraz jeszcze Platforma robi z Was idiotów, kupując na 5 miesięcy przed wyborami za stołek Arłukowicza, który ma się zająć "środowiskami wykluczonymi", jak nas wdzięcznie nazwał ich rząd. Azazel rzyga na tym blogu na rekację i tępotę, a sam ją umacniał, agitując za Platformą. Macie, cooleżanki, co chciałyście. Pogratulujcie sobie, albo nawet same siebie "obrzygajcie" (stosując poetykę Azazela). Czym dłużej będzie w tym kraju rządzić prawica (PO albo PiS, wszystko jedno), tym dłużej trwać będzie polskie dochodzenie do normalności.

Co naszej koffanej Meci odbiło, to nie wiem. A już szczególnie czemu się na Azazela zawzięła?! Azazel odpisał stosując swoją poetykę… swoją, bo grzeczną i sympatyczną. Ja bym nie poprzestał na „oj, nieładnie”.
Metko, nie baw się w IPN i nie wypominaj mi zamierzchłej przeszłości. Wszak ponad pół roku temu zmieniłem poglądy w stronę znacznie Ci bliższą. Zapomniałeś już, jak się cieszyłeś? A Ty mnie jeszcze podgryzasz po łydkach... Nieładnie, oj, nieładnie :]

A ja dziś w telewizji widziałem Anitę Błochowiak (SLD). Nawet rozsądnie brzmiała na tle Elżbiety Jakubiak (PJN) i Arkadiusza Mularczyka (PiSda) do chwili, gdy nadmieniła, że polityka już jej nie interesuje i chce się zająć tylko finansami (publicznymi). No mało żylaki odbytu mi nie wyskoczyły. Posłanka, której polityka nie interesuje, a to ci dopiero. To może niech wróci do domu i zajmie się czymś bardziej dla siebie frapującym. Szczególnie, że to ona zasłynęła bystrą uwagą, że czerwone skarpetki noszą „pedały też!” i jest rekordzistką w sejmowych nieobecnościach.

Przypominam Metce, że to również dzięki mojemu głosowi SLD wszedł do parlamentu. A że później wybrałem Zdanowską, to nie znaczy, że można na mnie rzygać bez końca. Do błędu się przyznałem i nawet przepraszałem. To rzyganie jest jak dziecinne przedrzeźnianie. Tylko drażni zamiast przekonywać. Mam nadzieję, że przeprosisz Azazela.

Meciu, ja chciałbym głosować na lewicę zawsze i wszędzie, ale mam opory, gdy jest to lewica o twarzy Anity Błochowiak, czy bezideowo-nudnego Grzegorza Napieralskiego.

PS. Nie pisałem, bo blogger jakieś problemy przeżywał i nie było dostępu.