Międzynarodowa Wystawa Kotów Rasowych

Korzystając z zaproszenia (mam szczęście do bycia zapraszanym ostatnio) w minioną niedzielę wybrałem się samotnie na Międzynarodową Wystawę Kotów Rasowych. Nigdy na takiej nie byłem, a że ciekawy wszystkiego ze mnie człowiek, to i tego chciałem skosztować.

Dotarłem do hali sportowej w Zgierzu. Tam zupełnie inny widok niż na wystawie psów. Wszędzie porozstawiane klatki, a w nich sierściuchy. Niestety koty rasowe w przeciwieństwie do psów są takie trochę niemrawe. Praktycznie wszystkie spały, a że w klatkach, to ich nawet pogłaskać nie można.

Wybory najpiękniejszych kotów też wyglądają zupełnie inaczej. Właściciele oddają swoje koty do klatek przy sędziach. W każdej kategorii umyślne osoby wyciągają koty i przekładają na stoliki, gdzie oglądają je sędziowie. Najkomiczniej z tego oglądania wygląda machanie przed nosem kota piórkiem na patyku. Nie chodzi jednak o to, żeby się z kotem pobawić. Pozwala to na dostrzeżenie jego ukrytych wad genetycznych.

Organizacja zawodów mających wyłonić kocie piękności wzbudziła mój podziw. "Zawodników" było chyba kilkuset, a mimo to wszystko przebiegało sprawnie. Ciekawostką było to, że wszyscy sędziowie, oraz podający koty po dotknięciu każdego kota dezynfekowali dłonie. Stoliki również były myte. Jak się dowiedziałem chodzi o to, by z jednej strony nie doszło do przeniesienia jakichś chorób, a z drugiej, żeby koty nie podniecały się niezdrowo zapachem innego kota.

Największe wrażenie robią oczywiście pełne życia kociaki.

A kociaków było więcej. Co powiecie o tym sędzi z Włoch?

Zauważyłem, że nie tylko kotom bacznie się przyglądał.

Tak przy okazji, to wyszło, że największą organizacją homiczą w Polsce nie jest jakaś Lambda, czy KPH, ale właśnie środowisko kociarzy. Nie tylko koty pięknie się tam prezentowały. Właściciele też niezłą rewię mody odwalili, nie mówiąc już o typowych dla cioteczek gestach, jak dzbanuszek, konewka, czy dzięcioł.