"Contact" wariacje baletowe, Teatr nie-wielki

Był ciężkawy "Dybuk", to tym razem miało być coś lżejszego. To już trzecie przedstawienie "Contactu", są recenzje, wykorzystam je.

Niejaka Agata Jędrzejewska  pisze:

Pierwszy fragment zatytułowany jest „Swinging” i wyraźnie zainspirowana została rokokowym obrazem „Huśtawka”, namalowanym przez Jean-Honoré Fragonarda. Aktorzy-tancerze wyglądają jakby wystąpili z ram malowidła wprost z XVIII-wiecznej Francji, żeby zainscenizować publiczności igraszki na huśtawce.

A dokładnie, to przez 15 minut pani huśtała się rozkładając nogi, a dwóch panów na zmianę na nią wchodziło. Nie działo się nic. Na koniec ktoś z sali krzyknął "Skandal!".

Druga część przedstawienia nazwana została „Did you move?”. Tym razem przenosimy się w lata 50’ do restauracji, gdzie obserwujemy „romantyczną” kolację niezbyt szczęśliwego małżeństwa: gburowatego męża-tyrana i pogrążonej w fantazjach żony.

Pan chciał "pieprzone bułki" i wychodził, a pani w tym czasie pląsała, by na koniec męża zastrzelić. Nie działo się nic. Część skonsternowanych widzów nie wiedziała, co się dzieje. Pozostali, czyli wygarniturowani chłopcy z zawodówek, dziewczęta bezrozumne i osoby, które do teatru trafiły całkiem przypadkowo klaskali z powodów trudnych do zrozumienia dla przeciętnie inteligentnego człowieka, jak ja.

Części trzeciej nie widziałem, bo wyszedłem tuż po rozpoczęciu, kiedy okazało się, że nic się nie zmieniło. Nogi mi się trzęsły z wrażenia. Takiego gówna w życiu nie widziałem. Gdybym zapłacił za bilet, to zwróciłbym go i żądał zwrotu pieniędzy, w razie odmowy zwróciłbym spektakl.

Agata Jędrzejewska kontynuuje:

W show na pierwszy plan wysuwa się taniec, gry aktorskiej nie można jednak deprecjonować. Aktorzy wcielają się w nowe role – tańczą, zawodowi tancerze natomiast otrzymali tekst, który muszą zagrać. Jedni i drudzy spisali się świetnie.

Tancerze jakoś właśnie nie tańczyli, a ich gra aktorska wywoływała ból zębów. Pani Jędrzejewska chyba wcześniej recenzowała spektakle w remizach.

[Przedstawienie] Jest niezwykle pogodne, dobrze nastrajające, zabawne i przyjemne. Po wyjściu z teatru aż chce się tańczyć.

Mnie w trakcie zrobiło się słabo, a po wyjściu chciało mi się rzygać. Nie, że mi coś zaszkodziło żołądkowo. Ten spektakl obraża inteligencję i choćby najbardziej prymitywny zmysł estetyczny.

L.Bonar - ŁWD

Wydaje się, że charakter przedstawienia najbardziej może przypaść do gustu młodej publiczności i w tym właśnie dyrekcja teatru upatruje szansę na zdobycie nowych widzów.

W ten sposób można jedynie młodych, inteligentnych ludzi zniechęcić do zaglądania do tego przybytku.

PAP

Dyrektor łódzkiej opery Marek Szyjko uważa, że jest to jeden z najlepszych i najbardziej znanych spektakli Broadwayu ostatnich lat.

Ten człowiek chyba na głowę upadł.

Łódź Europejską Stolicą Kultury? Szmiry! W Łodzi za pieniądze podatników można kulturalnie konsumować gówno. Za ten chłam powinny polecieć głowy.